Cano(-de-Pline)
Arundo donaciformis
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Canne de Pline.
Descripcioun :La cano-de-Pline se vèi subretout en Prouvènço séusouso. Trachis en ribo d'aigo o dins lis ermas sus terro founso ounte ié flouris à la fin de l'estiéu. Au contro de sa cousino, la cano de Prouvènço, Arundo donax, s'atrovo bèn au siéu eici. S'agis d'uno meno mounouclounalo especialo dóu relarg, à 3n e esterlo que se desveloupo vegetativamen. Èi mens forto que sa cousino e se recounèis à sis espigueto pu courto, de 1 cm amé uno à dos flour. La "vertadiero" cano-de-Pline trachis dins li Balkan.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Aubret
Taio : 1 à 3 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Arundo
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 20 à 30 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço
Setèmbre à óutobre
Liò : Ribiero
- Ermas
- Roubino
- Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Arundo donaciformis Verlaque & B.Vila, (Loisel.) Hardion, 2012
(= Arundo plinii auct. non Turra, 1765 )
Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )